du lingvo en mi

Bajo del colectivo, piso la acera, llego a casa.
Pongo la jarra y la leche, preparo el café.
Me siento a ver música y a mirar mis fotos.
Pienso.
Tomo la guitarra, toco unos acordes, retumban en la noche y la verdad
cae del cielorraso.

Mi can´t dir al vi ke mi amas vin tiom.
Mi amas anta? min renkont vi.
Kaj mi can´t dir al vi tio, ke, ?ar vi faris min malutil (al).
Tiel, mi vol atend tago kaj nokto por via kiso.
Se vi kompren ?i tiu, voko mi, kaj dir al mi vi malam mi.
Mi diris al vi: mi won´t est kun alia virino.
Mi can´t pren miaj okuloj el vi .
Mi amas vin tiom.

Salgo a la calle, compro unos cigarrillos. Camino unas cuadras y voy
al asiento, al sur de la Plaza, a pensar.
Y pienso lo mismo, tan inentendible como antes.

Sobre...

You’re currently reading “du lingvo en mi,” an entry on Telex_ Diario del caminante amateur

Published:
11:04 p.m.
by Telex